ภารกิจพิเศษ วิคราะห์วรรณกรรมเรื่อง ท้าวกำพร้าผีน้อย
บทที่1
สรุปเนื้อหานิทาน
ท้าวกำพร้าผีน้อย
ท้าวกำพร้าได้ออกขอทานตามปกติผู้ใหญ่บ้านประหลาดใจที่ท้าวกำพร้าไม่ตาย จึงคิดจะกลั่นแกล้งอีก โดยนำข้าวบ้วนปากมาบริจาคทานเป็นจำนวนมาก ท้าวกำพร้าจึงนำไปนึ่ง ผีทั้งหลายได้กลิ่นพากันมาขอแบ่งกิน ผลการกินข้าวบ้วนปาก ทำให้ท้าว กำพร้ามองเห็นภูตผีทั้งหลายได้ วันหนึ่งท้าวกำพร้าได้ไปดักปลา แล้วมีผีน้อยติดบ่วง จึงได้ร้องขอชีวิตต่อท้าวกำพร้าท้าว กำพร้าก็ปล่อยไปซึ่งสัตว์ทุกชนิดร้องยอมเป็นทาสรับใช้ท้าวกำพร้า ส่วนพญาช้างน้ำ ได้มอบงาทั้งสองข้างและแก้วมณีให้แก่ท้าวกำพร้า ซึ่งในงาช้างนั้นมีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ นางสีดาอาศัยอยู่ ได้ออกมาทำอาหารไว้ให้ท้าวพร้าเวลาไม่อยู่
ท้าวกำพร้าจึงสงสัย แล้วทุบงาทิ้ง นางสีดาจึงเข้าไปอยู่ไม่ได้อีก ทั้งสองจึงแต่งงานกัน ชาวบ้านสงสัยที่ท้าวกำพร้าไม่ได้ไปทำงาน
จึงมาดู แล้วเห็นนางสีดารูปงาม ทำให้ทราบข่าวไปถึงพระยาพิมพ์ทองเจ้าเมืองอินทปัตถ์ จึงคิดอยากได้ เลยได้เดิมพันกับ ท้าวกำพร้า ท้าวกำพร้าเป็นฝ่ายชนะทุกครั้ง เพราะได้รับความช่วยเหลือจากนางสีดาภรรยาของท้าวกำพร้าที่ เมื่อชนไก่ ควาย และช้างของเจ้าเมืองตายพระองค์ได้บังคับให้ท้าวกำพร้ากินสัตว์เหล่านั้น
พญาฮุ่ง(รุ้ง) หรือนาค แปลงตัวเป็นท้าวกำพร้ามากินสัตว์ทั้งสามที่ตายไปให้หมด ทำให้เจ้าเมืองโกรธแค้นท้าวกำพร้ายิ่งขึ้น พญานาคได้แปลงกายมาเป็นเรือ ช่วยเหลือท้าวกำพร้าอีก แล้วฟาดน้ำถูกเรือของเจ้าเมืองล่ม ในที่สุดเจ้าเมืองผู้ไร้สัจจะก็จมน้ำตาย เจ้าเมืองได้ไปเกิดเป็นผีแถนแต่มีใจเสน่หานางสีดา จึงวางแผนร่วมกับ บ่างลั่วตัวหนึ่งให้ไปร้องเรียกเอาวิญญาณนางสีดา ทำให้นางสีดาสิ้นชีวิต ผีน้อยไม่ให้เผาร่างของนางและอาสาจะพาวิญญาณของนางสีดาคืนมาให้ได้ จึงไปพบพญาแถนแล้วซ่อนข้องไปด้วย ต่อมาวิญญาณของนางสีดาได้ไปอยู่กับพญาแถน
พญาแถนดีใจให้รางวัลกับบ่างลั่วเลี้ยงสุรา จนบางลั่วสติไม่ดี
ผีน้อยจึงอาสาไปส่งถึงบ้าน
และหลอกให้บ่างลั่วเข้าไปในข้อง แล้วบังคับให้บ่างลั่วเรียกเอาวิญญาณนางสีดากลับมา ทำให้นางสีดาฟื้นคืนชีพ ผีน้อยจึงหลอกให้บ่างลั่วแลบลิ้นที่เคยใช้เรียกเอาวิญญาณคน ทำให้บ่างลั่วเรียกร้องเรียกเอาวิญญาณคนไม่ได้อีก
เมื่อเจ้าเมืองอินทปัตถ์สิ้นชีพไปแล้ว ชาวเมืองจึงเชิญท้าวกำพร้าและภรรยาปกครองบ้านเมืองสืบต่อมา ทั้งนี้เพราะความดีของท้าวกำพร้าและภรรยาจึงปกครองบ้านเมือง โดยประกอบด้วยคุณธรรมสืบต่อมาอย่างเป็นสุข
ที่มาและความสำคัญ
เรื่องท้าวกำพร้าผีน้อยคำกลอนอีสานซึ่งกันว่าเป็นนิทานพื้นบ้านของไทยเป็นวรรณกรรมที่ได้รับความนิยมหลาย เป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมาเป็นมรดกทางวัฒนธรรม
ส่วนใหญ่ถ่ายทอดด้วยวิธีมุขปาฐะมีกันเล่าสืบๆ เป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมาเป็นมรดกทางวัฒนธรรม
ส่วนใหญ่ถ่ายทอดด้วยวิธีมุขปาฐะ แต่ก็มีอยู่ส่วนมากที่บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรไว้
และนอกจากนี้ยังอธิบายว่านิทานเป็นเรื่องเล่าทั่วไป มิได้จงใจแสดงประวัติความจุดใหญ่เล่าเพื่อจุดใหญ่เล่าเพื่อความสนุกสนาน บางครั้งก็จะแทรกคติสอนใจไปด้วยนิทานมิใช่เรื่องเฉพาะเด็ก นิทานสำหรับผู้ใหญ่ก็มีจำนวนมาก และเหมาะสำหรับผู้ใหญ่ก็มีจำนวนมากเป็นหนังสือนิทานพื้นบ้านของไทย
สืบทอดมาจนปัจจุบันนี้ ได้ผลิตหนังสือ
ทำนองเทศน์ ปุจฉาวิสัชนา หนังสือคำกลอนโบราณอีสาน
จัดพิมพ์และจำหน่ายที่
บริษัท ขอนแก่น คลังนานาธรรม
จำกัด161/6-8 ถนนกลางเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง
จังหวัดขอนแก่น 40000
โทร. (043) 221346,2221591 แฟกซ์
(043)223482พ.ศ. ๒๕๔๔
2.ประวัติหนังสือ
ผู้แต่ง : จินดา
ดวงใจ
ชื่อเรื่อง : นิทานท้าวกำพร้าผีพร้าน้อย รวบรวมโดย จินดา ดวงใจ
พิมพ์ลักษณ์ : บริษัท ขอนแก่น
คลังนานาธรรม จำกัด 2548
|
พิมพ์ที่ : หจก. โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา โทร. 043-328589-91
กำพร้าผีน้อย
1.ชื่อเรื่อง
-กำพร้าผีน้อย2. แก่นเรื่อง - ความดีย่อมชนะทุกอย่าง
3. โครงเรื่อง
เปิดเริ่อง - ท้าวกำพร้าผีน้อยเป็นชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่จุติลงมาเกิดที่เมืองอินทปัตถ์ เป็นเด็กกำพร้าบิดามารดาตั้งแต่เด็ก บางคนก็เมตตา บางคนก็รังเกียจและคิดจะหาทางกำจัด
การดำเนินเรื่อง
- ท้าวกำพร้าขยันทำนา ขุดดิน ถางป่าอย่างไม่ย่อท้อ ทำให้ภูตผีทั้งหลาย ที่อาศัยอยู่ปลายนา คิดจะจับท้าวกำพร้ากินเป็นอาหาร -มีเทวดาห้ามไว้ เพราะเป็นพระพุทธเจ้ากลับชาติมาเกิดเป็นท้าวกำพร้า เมื่อผีเหล่านั้นรู้จึงถวายตัวเป็นทาสรับใช้ ท้าวกำพร้า ช่วยทำไร่ทำนา ปลูกพืชผักผลไม้
-เมื่อขณะที่รอการเก็บเกี่ยวข้าว ท้าวกำพร้าได้ออกขอทานตามปกติผู้ใหญ่บ้านประหลาดใจที่ท้าวกำพร้าไม่ตาย จึงคิดจะกลั่นแกล้งอีก โดยนำข้าวบ้วนปากมาบริจาคทานเป็นจำนวนมาก ท้าวกำพร้าจึงนำไปนึ่ง ผีทั้งหลายได้กลิ่นพากันมาขอแบ่งกิน ผลการกินข้าวบ้วนปาก ทำให้ท้าวกำพร้ามองเห็นภูตผีทั้งหลายได้
- วันหนึ่งท้าวกำพร้าได้ไปดักปลา
แล้วมีผีน้อยติดบ่วง จึงได้ร้องขอชีวิตต่อท้าวกำพร้า ท้าวกำพร้าก็ปล่อยไปซึ่งสัตว์ทุกชนิดร้องยอมเป็นทาสรับใช้ท้าวกำพร้า ส่วนพญาช้างน้ำ ได้มอบงาทั้งสองข้างและแก้วมณีให้แก่ท้าวกำพร้า ซึ่งในงาช้างนั้นมีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ นางสีดาอาศัยอยู่ ได้ออกมาทำอาหารไว้ให้ท้าวพร้าเวลาไม่อยู่
ท้าวกำพร้าจึงสงสัย แล้วทุบงาทิ้ง นางสีดาจึงเข้าไปอยู่ไม่ได้อีก
ทั้งสองจึงแต่งงานกัน
- ชาวบ้านสงสัยที่ท้าวกำพร้าไม่ได้ไปทำงาน
จึงมาดู แล้วเห็นนางสีดารูปงาม ทำให้ทราบข่าวไปถึงพระยาพิมพ์ทองเจ้าเมืองอินทปัตถ์ จึงคิดอยากได้ เลยได้เดิมพันกับ ท้าวกำพร้
- ท้าวกำพร้าเป็นฝ่ายชนะทุกครั้ง เพราะได้รับความช่วยเหลือจากนางสีดาภรรยาของท้าวกำพร้าที่ เมื่อชนไก่ ควาย และช้างของเจ้าเมืองตาย พระองค์ได้บังคับให้ท้าวกำพร้ากินสัตว์เหล่านั้น
พญาฮุ่ง(รุ้ง) หรือนาค แปลงตัวเป็นท้าวกำพร้ามากินสัตว์ทั้งสามที่ตายไปให้หมด ทำให้เจ้าเมืองโกรธแค้นท้าวกำพร้ายิ่งขึ้น
- พญานาคได้แปลงกายมาเป็นเรือ ช่วยเหลือท้าวกำพร้าอีก แล้วฟาดน้ำถูกเรือของเจ้าเมืองล่ม ในที่สุดเจ้าเมืองผู้ไร้สัจจะก็จมน้ำตาย เจ้าเมืองได้ไปเกิดเป็นผีแถน
- แต่มีใจเสน่หา จึงวางแผนร่วมกับ บ่างลั่วตัวหนึ่งให้ไปร้องเรียกเอาวิญญาณนางสีดา ทำให้นางสีดาสิ้นชีวิต -ผีน้อยไม่ไห้เผาร่างเพราะจะอาสาพาวิญญาณคนไม่ได้อีก
ปิดเรื่อง
- เมื่อเจ้าเมืองอินทปัตถ์สิ้นชีพไปแล้ว ชาวเมืองจึงเชิญท้าวกำพร้าและภรรยาปกครองบ้านเมืองสืบต่อมา ทั้งนี้เพราะความดีของท้าวกำพร้าและภรรยาจึงปกครองบ้านเมือง โดยประกอบด้วยคุณธรรมสืบต่อมาอย่างเป็นสุข
.1 ตัวละครหลัก
ท้าวกำพร้า : เป็นชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่จุติลงมาเกิดที่เมืองอินทปัตถ์ เป็นกำพร้าบิดามารดาตั้งแต่ยังเล็ก อาศัยการขอทานเลี้ยงชีพ
นางสีดา : เป็นภรรยาท้าวกำพร้า ได้อาศัยอยู่ในงาช้าง
ตากวาน : เป็นผู้ใหญ่บ้านที่คิดกลั่นแกล้งท้าวกกำพร้า
ผีน้อย เป็นคนที่ช่วยเหลือท้าวกำพร้า
4. ภาษา : การใช้ภาษาถิ่นอีสาน
เรื่องท้าวกำพร้าผีน้อย
เป็นการใช้ภาษาคำกลอนโบราณอีสานและภาษาอีสานในการดำเนินเรื่อง
5. ฉาก/สถานที่
5.1 ฉากหลัก
เมืองเมืองอินทปัตถ์และ ทุ่งนาชายป่าที่ทำป่าซึ่งไม่มีใครทำกิน เพราะเป็นถิ่นที่ผีดุร้ายอาศัยอยู่
ความโดดเด่นของเรื่อง คือเป็นการเล่าเรื่องของตัวละคร ท้าวกำพร้าผีน้อยเป็นชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้าที่จุติลงมาเกิดที่เมือง
กำพร้าบิดามารดาตั้งแต่ยังเล็ก
อาศัยการขอทานเลี้ยงชีพ
ชาวบ้านบางคนก็เมตตาให้ทาน
บางคนก็รังเกียจหาทางกลั่นแกล้งเสมอ
สุดท้ายคนดีย่อมตกนำไม่ไหลตกไม่ไหม้
แล้วท้าวกำพร้าก็ได้รองรักกับนางสีดาอย่างมีความสุข
บทที่ 4 การประยุกต์ใช้
วรรณกรรมท้องนิทานเรื่อง
ท้าวกำพร้าผีน้อย ได้มีการประยุกต์ใช้
-ทำเป็นนิทานพื้นบ้าน
-ทำเป็นหนังสือวรรณกรรมพื้นบ้านของไทย
-ทำเป็นสมุดภาพระบายสี เรื่องท้าวกำพร้าผีน้อย
อ้างอิง จากหนังสือ จัดพิมพ์และจำหน่ายที่ บริษัท ขอนแก่น
คลังนานาธรรม
จำกัด161/6-8 ถนนกลางเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง
จังหวัดขอนแก่น 40000
โทร. (043) 221346,2221591 แฟกซ์
(043)223482 พ.ศ.๒๕๔๔
บทสรุป การทำอินโฟกราฟฟิค
เรื่อง นิทานท้าวกำพร้าผีน้อย |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น